Η ιδέα ήταν του Παγκύπριου Συντονιστικού Συνδέσμου Εθελοντισμού, ενώ την υλοποίησή της ανέλαβε η εικαστικός και καθηγήτρια τέχνης Πόπη Νικολάου, με το αποτέλεσμα να είναι τουλάχιστον συγκλονιστικό.

Όταν είχε δημιουργήσει το βραβευμένο έργο «Μετανάστες», μαζί με τους μαθητές της, ο ωμός ρεαλισμός του ήταν τόσο εμβληματικός που σχεδόν ένιωθες την αγωνία των παιδιών να βγουν ζωντανοί από τη βάρκα, να επιβιώσουν.

Σήμερα, η Πόπη Νικολάου επανέρχεται με κάτι αντίστοιχα επιδραστικό, επίκαιρο και άκρως ρεαλιστικό, στηλιτεύοντας ένα φαινόμενο που παλαιότερα φάνταζε ξένο -για την Κύπρο- και που σήμερα αποτελεί μία λυπηρή πραγματικότητα.

Το έργο με τίτλο «Υπό διωγμών» αποτελεί μια ευθεία αναφορά στο πρόβλημα της έλλειψης στέγης, και όλους αυτούς που σήμερα αναγκάζονται να μένουν στο δρόμο γιατί έχασαν το σπίτι τους ή γιατί τα πενιχρά έσοδά τους δεν τους επιτρέπουν να πληρώσουν για στέγη.

Με αφορμή τη δημιουργία του νέου αυτού έργου τέχνης, το οποίο πραγματοποιήθηκε με τη συμβολή των μαθητών του Λυκείου Κολοσσίου (τμήματα Β61 και Γ61), η CITY μίλησε για ακόμα μια φορά με την καθηγήτρια και εικαστικό Πόπη Νικολάου, σε μια προσπάθεια να μάθουμε περισσότερα πράγματα για το σκεπτικό πίσω από τη δημιουργία και τη σύλληψη της ιδέας.

Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;

Όταν με προσέγγισαν από τον Παγκύπριο Συντονιστικό Σύνδεσμο Εθελοντισμού, ζητώντας μου να αναλάβω να φτιάξω ένα έργο από νομίσματα και χαρτονομίσματα είχα πελαγώσει, καθώς η σχέση μου με τα χρήματα είναι κάπως κακή, σε όλα τα επίπεδα και δεν είχα ιδέα πώς μπορώ να αξιοποιήσω όλο αυτό το υλικό. Δέχτηκα, όμως, την πρόκληση. Λίγο καιρό μετά, μια είδηση με θέμα τους άστεγους στη Λεμεσό, που άκουσα στις ειδήσεις, ήταν το κλικ που με τροφοδότησε με την ιδέα της δημιουργίας του έργου «Υπό διωγμών».

Ήταν εύκολη η υλοποίησή του;

Στην αρχή είχα ένα φόβο μη βγει το έργο πολύ λαμπερό, ένεκα των νομισμάτων, και δημιουργηθεί λάθος εντύπωση. Γι’ αυτό αποφύγαμε την αρχική ιδέα, που ήταν να έχουμε όρθιο το γλυπτό. Προτιμήσαμε να τοποθετήσουμε την ανθρώπινη φιγούρα να ξαπλώνει πάνω σε παλιές πόρτες, τις οποίες μας έφερε το Κοινοτικό Συμβούλιο Κολοσσίου, και να γέρνει όσο πιο φυσικά γίνεται, εξ ου και ο ανθρώπινος κορμός έγινε από εκμαγείο κούκλας. Έπειτα, έγινε η τοποθέτηση των νομισμάτων και των χαρτονομισμάτων με τέτοιο τρόπο, ούτε ώστε να μη βγει πολύ λαμπερό.

Τα παιδιά πώς αντέδρασαν;

Στην αρχή ήταν λίγο διστακτικά, όπως κάθε φορά, ίσως επειδή δεν καταλάβαιναν και το έργο. Σιγά σιγά, οι 3 μαθητές έγιναν 4 και στη συνέχεια περισσότεροι. Πλέον, όχι μόνο έχουν αντιληφθεί το έργο, αλλά φτιάχνουν και δικές τους ιστορίες για το πώς έφτασε εκεί ο άστεγος.

Τα κέρματα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του έργου, είναι από τα χρήματα που αφήνουν τουρίστες στο αεροδρόμιο Λάρνακας και Πάφου, στα κουτιά που έχει τοποθετημένα εκεί ο Παγκύπριος Συντονιστικός Σύνδεσμος Εθελοντισμού για βοήθεια στις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Ωστόσο, όσα κέρματα και χαρτονομίσματα χρησιμοποιήθηκαν γι’ αυτό το σκοπό, ήταν «νεκρά». Δηλαδή, ήταν χρήματα τα οποία δεν έχουν αξία στην Κύπρο ή χρήματα που έχουν λήξει ή δεν εκδίδονται πια.

Ο Πρόεδρος του ΠΣΣΕ, κύριος Ηλίας Δημητρίου, μιλώντας στη CITY διευκρίνισε πως η ιδέα για τη θεματική του έργου ήταν αποκλειστική ευθύνη της κας Νικολάου και των μαθητών της, με το τελικό αποτέλεσμα να τους έχει ενθουσιάσει. «Ως Σύνδεσμος είχαμε ξεκινήσει αυτή την ενέργεια, πριν από περίπου τρία χρόνια, όταν πάλι είχαμε μαζέψει αρκετά ‘νεκρά’ χρήματα και τα δωρίσαμε στο Γυμνάσιο Σταυρού για να δημιουργήσουν ένα έργο τέχνης. Τότε έφτιαξαν δύο εδώλια, ένα εξ αυτών φιλοξενείται στο οίκημά μας και το δεύτερο είχε παρουσιαστεί στις εκδηλώσεις του Πάφος 2017. Φέτος, όταν και πάλι θέλαμε να κάνουμε κάτι αντίστοιχο, σκεφτήκαμε την κυρία Νικολάου, της οποίας το έργο είναι καθόλα αξιοσημείωτο. Και επιβεβαίωσε μέχρι το τελευταίο σεντ».

Όπως μας ανέφερε η κυρία Πόπη Νικολάου, το έργο ολοκληρώνεται σήμερα, Παρασκευή, και στις 2 Δεκεμβρίου, η ίδια μαζί με τους μαθητές της, θα βρεθούν στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου και θα βραβευθούν για τη δουλειά τους, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Σύμφωνα με τον κ. Δημητρίου, ακόμη δεν έχει αποφασιστεί που θα τοποθετηθεί το έργο, αφού αυτό είναι κάτι που θα συζητήσουν με τη δημιουργό του.