Την πρώτη εβδομάδα τις καραντίνας σκέφτεσαι πως θα έχει ενδιαφέρον να αφήσεις μαλλιά και μούσια να μεγαλώσουν για να δεις πως θα είσαι, εάν για παράδειγμα βρεθείς ναυαγός σε κάποιο ερημονήσι.

Τη δεύτερη εβδομάδα αρχίζεις να δυσανασχετείς με την εικόνα σου, μα κάνεις ακόμα λίγη υπομονή. Τόσες μέρες μετά, ωστόσο, τα πράγματα έχουν γίνει ανυπόφορα για όλους μας, με το πρόσωπο που βλέπουμε στον καθρέφτη, να μην έχει καμία σχέση με αυτό που είχαμε προ καραντίνας.

Γι’ αυτό και πολλοί αποφάσισαν να αναλάβουν δράση, αρχικά γιατί έχουν βαρεθεί στο σπίτι και ακολούθως μπας και θυμηθούν έστω και με ένα ερασιτεχνικό κούρεμα, την παλιά τους όψη.

Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι να καταλήξεις με ένα άθλιο κούρεμα, αλλά και πάλι ποιος θα σε δει;