Μεγαλωμένος εκεί, τα καλοκαίρια, στην κατασκήνωση του χωριού, απέκτησα φίλους που μπορώ σήμερα να λέω οικογένεια. Παρόλο που το χωριό το έζησα και το έμαθα κατά τις καλοκαιρινές περιόδους, η αγαπημένη μου εποχή για επίσκεψη είναι ο χειμώνας.

Πέρα από το φυσικό κρύο, λόγω εποχής, ο Καλοπαναγιώτης έχει μια δική του θαλπωρή.

Τα σοκάκια, τα πλακόστρωτα και ο κόσμος τού δίνουν μια όμορφη ζεστασιά, ακόμη κι αν οι θερμοκρασίες είναι σε μονοψήφιους αριθμούς. Κάθε φορά που ανεβαίνω στο χωριό, κάνω μια στάση στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Λαμπαδιστή, αφού νιώθω πως αποκτώ μια άμεση επαφή με την ιστορία του τόπου, την οποία ανέκαθεν λάτρευα.

Μετά, η βόλτα στα στενάκια του χωριού επιβάλλεται, προτού καταλήξουμε στο «ΚαφεΟίνος». Ένα καφέ μπαρ που τα έχει όλα. Καφέ, ποτό, τσίμπημα, θέα και ηρεμία και κυρίως, εάν πας χειμώνα, κεντρικό τζάκι.

Προσωπικά, όταν επισκέπτομαι τον Καλοπαναγιώτη, δεν μετακινούμαι ούτε χιλιοστό έξω από το χωριό. Κάθε γωνιά και κάθε σοκάκι του είναι μαγικά και ερωτεύσιμα, είτε το επισκέπτεσαι για πρώτη φορά είτε το επισκέπτεσαι για πολλοστή φορά.

*Τα δεκαπέντε κείμενα, ένας προορισμός σαν πρόταση από κάθε άτομο, θα δημοσιευτούν ξεχωριστά και όχι σε ένα ενιαίο άρθρο.

Το εν λόγω άρθρο του Παναγιώτη Κυριάκου περιλαμβάνεται στο περιοδικό «IN LOVE With Cyprus», μια πολυτελή έκδοση του Συγκροτήματος ΔΙΑΣ, 196 σελίδων, γεμάτη Κύπρο, η οποία κυκλοφορεί στα περίπτερα στην τιμή των €2. Γιατί είμαστε «IN LOVE With Cyprus» και το φωνάζουμε με κάθε ευκαιρία!