Επιπλέον, σε αυτή την πόλη-κράτος την οποία εκπροσωπεί, με το τουπέ αρχαίου Βασιλείου και το τουπέ του επίσημου φορέα, ζει ο Βασιλιάς Καρνάβαλος. Είναι το μέρος στο οποίο καταγράφεται το είδος γενεαλογικά, έχει δηλαδή το προσόν να του ανήκει η γραμμή αίματος, η οποία δεν είναι μια απλή κόκκινη γραμμή αλά Νατάσα, αλλά είναι μια βασιλική γραμμή αλά καντάδα! Έχει το θράσος να είναι ρομαντικός κανταδόρος εποχής, ενώ παραμένει πάντα σύγχρονος όσον αφορά το πνεύμα της διασκέδασής, με στάτους βασιλικό και με τα «βασιλικά» δικαιώματα της πατέντας.
Τώρα, όσον αφορά την πατέντα, δεν ξέρω αν γεννιέσαι ή γίνεσαι «Καρναβαλιστής», όμως η τέχνη του καρναβαλιού απαιτεί να χειρίζεσαι τη μάσκα με νόημα, να την πιστεύεις, να την τιμάς και να την εκπροσωπείς επάξια. Επίσης, απαιτεί ακόμη ένα παράδοξο, να μπορείς να είσαι αυθεντικός μέσα στη «μάσκα» και να αντέχεις και τη μοιραία στιγμή, που πέφτουν οι μάσκες. Πρέπει, δηλαδή, να μην κρύβεσαι, αλλά να φωτίζεις την αλήθεια μιας παράδοσης διαχρονικής, έχοντας υπόψη ότι διαγωνίζεται σε παγκόσμιο τερέν.
Γιατί είτε το θέλουμε είτε όχι, η παράδοση διδάσκει Ρίο, Βενετία, Κολωνία και εδώ… Λεμεσός.