Από την Ιουλιέτα Μιχαήλ

Μεσημέρι Κυριακής και βρεθήκαμε σε ένα απέραντο «νεκροταφείο» λεωφορείων, που βρίσκεται στα προάστια της Λευκωσίας. Στην ατμόσφαιρα αναδυόταν μια άσχημη μυρωδιά. Σκουπίδια και μπάζα συμπλήρωναν την εικόνα αποσύνθεσης και αποδόμησης.

Δεκάδες αστικά λεωφορεία, μιας περασμένης εποχής, που χρονολογούνται περίπου από τη δεκαετία του ’90, εγκαταλείφθηκαν σε ένα μεγάλης έκτασης χωράφι στην Παλλουριώτισσα.

Ακινητοποιημένα για χρόνια

Η CΙΤΥ έκανε αυτοψία στο χωράφι και μπήκε στα εγκαταλελειμμένα λεωφορεία, τα οποία δεν λειτουργούν πια ή έχουν υποστεί ζημιές. Υπολογίζεται ότι αριθμούνται γύρω στα 50.

Τα λεωφορεία είναι στοιχισμένα το ένα απέναντι από το άλλο και αναμετρώνται με τη φθορά, δίνοντας μάχη με τον ήλιο, τη βροχή και το «γήρας». Σε κάποια από αυτά, οι κόλλες, στις οποίες αναγράφονταν τα δρομολόγια, είναι ακόμα κολλημένες στο μπροστινό τους τζάμι.

Οι πόρτες με το μικρό σκαλί, η θέση του οδηγού και οι καρέκλες βρίσκονται στη θέση τους, με ένα παχύ στρώμα σκόνης να έχει καθίσει πάνω τους. Οι ξεφτισμένες βαφές, το φθαρμένο πλαίσιο στα τζάμια, τα γκρίζα καθίσματα με τα μπλε μοτίβα και η πορτοκαλί οροφή φανερώνουν την ανελέητη φθορά του χρόνου.

Πρόκειται για λεωφορεία που προσέφεραν ακούραστα τις υπηρεσίες τους στο επιβατικό κοινό, εκτελώντας δεκάδες δρομολόγια σε καθημερινή βάση. Το κάθε λεωφορείο έχει τη δική του μοναδική ιστορία. Χιλιάδες χιλιόμετρα, εκατοντάδες άνθρωποι και δεκάδες προορισμοί. Άλλωστε, τη δεκαετία του ’90 τα λεωφορεία είχαν τη δική τους αίγλη. Μιλάμε για μια εποχή, όπου τα αυτοκίνητα στους δρόμους ήταν πολύ λιγότερα και αρκετός κόσμος επέλεγε τα λεωφορεία για τις μετακινήσεις του.

Αυτοσχέδιος σκουπιδότοπος έξω από το χωράφι

Έξω από το χωράφι έχει δημιουργηθεί ένας αυτοσχέδιος σκουπιδότοπος, με την εικόνα να είναι αποκαρδιωτική. Εκεί, μπορεί κανείς να δει από πεταμένες τουαλέτες μέχρι μαχαιροπίρουνα, ενώ επικρατεί έντονη δυσοσμία. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι ο περιβάλλων χώρος έχει μετατραπεί και σε εστία τρωκτικών.

Απέναντι από το χωράφι υπάρχει μια στάση λεωφορείου, στην οποία όταν κάποιος περιμένει είναι υποχρεωμένος να αντικρίζει τον σκουπιδότοπο, αλλά και να μυρίζει τη δυσωδία που αναδύεται. Επίσης, σε απόσταση 100 περίπου μέτρων βρίσκονται πολυκατοικίες και σπίτια, τα οποία επηρεάζονται από τη δυσοσμία, αλλά και τα τρωκτικά που υπάρχουν στο χωράφι.

Ο Δήμος Λευκωσίας τρέχει συνεχώς και καθαρίζει έξω από το τεμάχιο, ωστόσο, δεν μπορεί να επέμβει στο εσωτερικό, καθώς για να γίνει αυτό, θα πρέπει να εξασφαλίσει την άδεια των ιδιοκτητών.

Στο δικαστήριο η υπόθεση

Σύμφωνα με αρμόδιο λειτουργό του Δήμου Λευκωσίας, η υπόθεση βρίσκεται στα δικαστήρια καθώς μετά από επανειλημμένες εκκλήσεις τους για μετακίνηση των λεωφορείων, ο ιδιοκτήτης του τεμαχίου αδιαφόρησε.

Μάλιστα, ο Δήμος Λευκωσίας απέστειλε και επιστολή στο Υπουργείο Μεταφορών, προκειμένου να εμπλακεί στη διαδικασία, ώστε να βοηθήσει τον ιδιοκτήτη να μετακινήσει τα εν λόγω λεωφορεία.

Αξίζει να σημειωθεί πως, με βάση το Άρθρο 91 του Περί Δήμων Νόμου, οτιδήποτε (όπως ένα εγκαταλειμμένο κτήριο) αποδεδειγμένα μπορεί να επηρεάσει την υγεία, την ασφάλεια και/ή τις ανέσεις της περιοχής αποτελεί δημόσια οχληρία. Με τη διαπίστωση αυτή, ετοιμάζεται έκθεση για έγκριση της διαδικασίας κήρυξης οχληρίας επειγούσης φύσεως.

Με την έγκριση ενημερώνονται οι ιδιοκτήτες του υποστατικού για λήψη κατάλληλων μέτρων για άρση της οχληρίας εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Σε περίπτωση μη ανταπόκρισης του ιδιοκτήτη και νοουμένου ότι το υποστατικό είναι προσβάσιμο, τότε επεμβαίνει ο Δήμος για άρση της οχληρίας, δηλαδή για καθαρισμό του υποστατικού χρεώνοντας τους ιδιοκτήτες με το κόστος. Σημειώνεται ότι ο Δήμος δεν επεμβαίνει στο εσωτερικό των υποστατικών, αλλά στον περιβάλλοντα χώρο, δηλαδή στην αυλή.

Σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η πρόσβαση στο υποστατικό ή ο Δήμος δεν έχει εξασφαλίσει τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών για καθαρισμό του, τότε η υπόθεση προωθείται στο Δικαστήριο για εξασφάλιση διατάγματος άρσης οχληρίας, διαδικασία όμως η οποία είναι χρονοβόρα.