Η ιδιαιτερότητα μιας προφοράς που ακούγεται στον εκάστοτε τόπο αντανακλά την απομόνωση του τόπου αυτού. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι, καθώς σχεδόν κάθε γωνιά του πλανήτη έχει γίνει λιγότερο απομονωμένη, οι προφορές έχουν γίνει λιγότερο διακριτές. Στην εποχή αυτή της εξαφάνισης της ντοπιολαλιάς, αν θέλετε να ακούσετε ένα νέο τοπικό ιδίωμα να γεννιέται, θα πρέπει να πάτε στην άκρη της Γης - ή μάλλον σε μια συγκεκριμένη άκρη της Γης, τουλάχιστον, όπως απέδειξαν πριν από λίγο καιρό ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Ludwig Maximilian του Μονάχου.
Αφού ανέλυσαν τις ηχογραφήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια του χειμώνα το 2019, ανακάλυψαν ότι μια νέα προφορά έχει αρχίσει να διαμορφώνεται στα αγγλικά που μιλούν στην Ανταρκτική.
«Η Ανταρκτική δεν έχει γηγενή πληθυσμό ή μόνιμους κατοίκους, αλλά έχει μια παροδική κοινότητα επιστημόνων και βοηθητικού προσωπικού που κατοικούν εκεί για ένα κομμάτι του έτους εκ περιτροπής», γράφει ο Tομ Χέιλ στο IFL Science. «Τους καλοκαιρινούς μήνες, υπάρχουν συνήθως περίπου 5.000 άνθρωποι που ζουν στην Ανταρκτική, αλλά αυτός ο αριθμός μειώνεται σε μόλις 1.000 τον χειμώνα». Από αυτήν τη δεύτερη ομάδα -και συγκεκριμένα από εκείνους που εργάζονται στη Βρετανική Ανταρκτική Έρευνα- επέλεξαν οι γλωσσολόγοι ερευνητές τα υποκείμενά τους, οκτώ εκ των οποίων ήταν από την Αγγλία, ένας από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ένας από τη Γερμανία και ένας από την Ισλανδία.
«Τα ευρήματα αποκάλυψαν ανεπαίσθητες, αλλά μετρήσιμες αλλαγές στην ομιλία του προσωπικού που ξεχειμωνιάζει κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ανταρκτική», γράφει ο Μπρετ Ρέινολντς του Mental Floss.
«Μια αλλαγή ήταν η σύγκλιση, όπου τα άτομα σε μια στενή ομάδα αρχίζουν ασυνείδητα να υιοθετούν παρόμοια χαρακτηριστικά ομιλίας. Σε αυτή την περίπτωση, αυτό σήμαινε σύγκλιση του /ου/ (το ‘oo’ στο goose), του /ιου/ (το ‘you’ στο few), του /o/ (το ‘oh’ στο goat) και του /ι/ (το ‘ee’ στην τελευταία συλλαβή στο happy)». Εκτός από αυτό, οι ερευνητές παρατήρησαν και μια άλλη αλλαγή στο /o/ της κατσίκας (goat): «Οσοι ξεχειμώνιαζαν άρχισαν να το προφέρουν περισσότερο προς το μπροστινό μέρος του στόματός τους παρά προς το πίσω. (Η βρετανική προφορά είναι χαρακτηριστικά πιο μπροστά από το αμερικανικό /o/)».
Ακόμα και αν κάποιος κουβέντιαζε με έναν επιστήμονα που μόλις είχε επιστρέψει από έναν μακρύ χειμώνα στην Ανταρκτική, πιθανότατα δεν θα παρατηρούσε τίποτα απ′ όλα αυτά. Αλλά το γεγονός ότι οι διαφορές μεταξύ των ηχογραφήσεων που πραγματοποιήθηκαν σε διαστήματα έξι εβδομάδων κατά τη διάρκεια του χειμώνα παρουσιάζουν ξεκάθαρες αλλαγές στην προφορά σε σύγκριση με τις ηχογραφήσεις που πραγματοποιήθηκαν πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο υποδηλώνει ότι η απομόνωση της Ανταρκτικής ενθαρρύνει πραγματικά τον σχηματισμό μιας νέας προφοράς.
Δεδομένου ενός αρκετά μεγάλου χρονικού διαστήματος, μια προφορά μετατρέπεται σε διάλεκτο και τελικά σε ξεχωριστή γλώσσα.
