Η Andrea ήταν από παιδί ανήσυχο πνεύμα. Ένιωθε ανέκαθεν την ανάγκη να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο με κάθε μέσο που είχε διαθέσιμο. Η επιλογή της να σπουδάσει Ιατρική ήταν μια συνειδητή απόφαση. Είχε όμως ακόμη μία μεγάλη αγάπη. Τη μουσική.

Από μικρή - λόγω των μουσικών ερεθισμάτων που έλαβε από την οικογένειά της - θυμάται τον εαυτό της να περνάει ώρες ψάχνοντας τα αγαπημένα της κομμάτια. Σε ηλικία οκτώ ετών άρχισε μαθήματα σαξοφώνου και μέχρι λίγο πριν τις σπουδές της ήταν μέλος της φιλαρμονικής του Δήμου Λάρνακας. Μπορεί να έχασε την επαφή με τις παρτιτούρες, ωστόσο στην Πάτρα, όπου σπούδαζε, τής δόθηκε η ευκαιρία να κάνει τις μουσικές επιλογές για τον ραδιοφωνικό σταθμό του πανεπιστημίου . Κάτι που έκανε με μεγάλη επιτυχία. Από εκεί, αυτοδίδακτη και με μόνο κίνητρο την αγάπη της για τη μουσική που ήθελε να χαρίσει απλόχερα στο κοινό μέσα από τις προσωπικές μουσικές επιλογές της, βρέθηκε πίσω από τα decks μεγάλων μαγαζιών.

Η πανδημία και οι παρατεταμένες περίοδοι της καραντίνας (κατά τους οποίους συνέχιζε την φοίτησή της στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Πατρών) λειτούργησαν θετικά για την ίδια και της έδωσαν την ευκαιρία να δει πιο καθαρά πως ο δρόμος προς τη δική της ευτυχία, είναι άλλος. Είναι ένας δρόμος γεμάτος νότες και ήχους. Έτσι, ολοκλήρωσε χωρίς καθυστέρηση και με υποτροφία τις σπουδές της στην Ιατρική, και πήρε την απόφαση να αφήσει στην άκρη το στηθοσκόπιό της και να φορέσει – μια και καλή – τα ακουστικά του Dj Box.

Μπορεί κάποιοι να θεωρούν την επιλογή της μια εφήμερη τρέλα. «Ποιος αφήνει μια πολλά υποσχόμενη δουλειά, για να παίζει μουσική μέχρι πρωίας» θα διερωτηθούν. Η ίδια όμως, στα 26 της, έχει άλλη θεωρία για τη ζωή και με αυτήν πορεύεται. «Πρέπει να βρεις το θάρρος να έρθεις αντιμέτωπος με τον εαυτό σου και να αναρωτηθείς αν αυτό που κάνεις, η καθημερινότητά σου, η ρουτίνα και η δουλειά σου, σε γεμίζουν ολοκληρωτικά. Αν η απάντηση είναι “ναι” τότε πολύ καλώς, αν πάλι είναι “όχι”, τότε ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσεις. Εξάλλου γιατί στην τελική να μένει αυτό το “αν” αναπάντητο;».

Στη συνέντευξή που παραχώρησε στη CITY, η 26χρονη DJ Andrea, μιλάει για την απόφασή της να αφήσει την Ιατρική, αλλά και για το πως είναι να υπάρχει (και να διαπρέπει) στον ανδροκρατούμενο χώρο του Djing.

Πώς πήρες την απόφαση να σπουδάσεις ιατρική και πιο ήταν το κίνητρό σου; Θεωρείς πως είναι ένα επάγγελμα που μπορεί να σπουδάσεις ο καθένας;

Κατά την εφηβεία μου είχα πάρει την απόφαση, εφόσον οι επιδόσεις μου μού το επιτρέπαν, να ακολουθήσω αυτήν τη σπουδή με κυριότερο κίνητρο την προσφορά προς το κοινωνικό σύνολο. Ήταν ένας υψηλός στόχος που κατακτήθηκε με πολύ κόπο και προσπάθεια.

Η ιατρική είναι ένας κλάδος που ίσως αρκετοί μπορούν να ακολουθήσουν, η δυσκολία όμως είναι στο να αφοσιωθεί κάνεις και να το κάνει σωστά. Χρειάζεται υπομονή, αφοσίωση και αυτοθυσία θα έλεγα, για να ασκείται ως λειτούργημα και όχι ως δουλειά. Προσωπικά ως φοιτήτρια ήμουν συνεπής. Έτσι, τελείωσα χωρίς καθυστέρηση και με υποτροφία τις σπουδές μου.

Η ενασχόλησή σου με τη μουσική από πότε ξεκίνησε; Έκανες κάποια μαθήματα για να γίνεις DJ;

Η μουσική ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Είχα την τύχη να μεγαλώνω όμορφα με ποικίλα και ιδιαίτερα μουσικά ερεθίσματα, σε μια εποχή χωρίς διαδίκτυο. Στα οκτώ μου ξεκίνησα μαθήματα σαξόφωνου και θεωρίας μέχρι τα 18. Υπήρξα μέλος της φιλαρμονικής του Δήμου Λάρνακας μέχρι λίγο πριν φύγω για τις σπουδές μου στην Πάτρα.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου συνέχισα να κρατώ επαφή με τη μουσική -σαν να ήταν κάτι που δεν μπορούσε να αποκοπεί- ακόμη και αν η καθημερινότητα ήταν απαιτητική. Οπότε ασχολήθηκα με το ραδιόφωνο σαν μέσο ανακάλυψης νέων ήχων, φτιάχνοντας σιγά σιγά τη δική μου συλλογή δίσκων. Συμμετείχα στο πανεπιστημιακό ραδιόφωνο που την περίοδο εκείνη είχε μεγάλη επιρροή. Το DJing ήρθε εξελικτικά, ολοκληρώνοντας την ανάγκη μου, τόσο για να διατηρώ επαφή και να παραμένω ενήμερη για τα μουσικά τεκταινόμενα, όσο και για να μετατρέπω τις μουσικές μου γνώσεις σε διασκέδαση. Χωρίς μαθήματα σε κάποια σχολή, αυτοδίδαχτη, κατέληξα να παίζω σε μέρη που η μουσική σταματούσε τις πρωινές ώρες.

Το να αφήσει κάποιος πίσω του μια σταθερή δουλειά (κυρίως οικονομικά) και να αποφασίσει να εργαστεί ως DJ, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Για εσένα ήταν εύκολη η απόφαση; Τι σε δυσκόλεψε και πώς πήρες το μεγάλο ρίσκο;

Όταν πλέον ο στόχος είχε επιτευχθεί με την ολοκλήρωση των σπουδών μου, και αφού πέρασαν οι καραντίνες, με όλο τον άπλετο χρόνο που είχαμε με τους εαυτούς μας, και με την αυτοκριτική που (θέλω να ελπίζω πως) ασκήσαμε, ήταν ξεκάθαρη πλέον μέσα μου η σημαντικότητα τού να κάνει ο καθένας αυτό που τον γεμίζει. Μετακόμισα στην Αθήνα και μετά από λίγο καιρό, αφού είχα εξασφαλίσει ότι η απόφασή μου δεν θα επιβάρυνε την οικογένειά μου, ασχολήθηκα αποκλειστικά με τη μουσική.

Σιγουρά δεν ήταν εύκολο από πλευράς σταθερότητας, ήθελε τον χρόνο του. Δεν το είδα όμως ως ρίσκο. Το είδα περισσότερο σαν ευκαιρία να καταρρίψω τον φόβο του αγνώστου και του αβέβαιου, της πεπατημένης που λέμε, για να έρθω πιο κοντά σε αυτό που αγαπώ τώρα και νιώθω ότι μου προσφέρει μια καθημερινότητα για την οποία είμαι ευγνώμων και ευτυχισμένη.

Τι έχει αλλάξει στη ζωή σου μετά την απόφασή σου αυτή και πώς το πήραν οι δικοί σου άνθρωποι; Είχες τη στήριξή τους ή σε απέτρεπαν;

Είναι αρκετά που κάνουν την καθημερινότητά μου τέτοια ώστε να νιώθω ευγνώμων και σιγουρά να μην την εκλαμβάνω ποτέ κάτι ως δεδομένο. Τώρα πια ο χρόνος κατανέμεται αποκλειστικά στη μουσική, στο καθημερινό digging (σ.σ. όρος που χρησιμοποιείται για το ψάξιμο καλής μουσικής) το οποίο αποτελεί ένα από τα ωραιότερο κομμάτια της δουλειάς μου. Ξέρετε το κάθε set, δηλαδή το σύνολο των μουσικών κομματιών που παίζω, κρύβει πολλές ώρες δουλειάς και ψαξίματος από πίσω του. Χρόνο όμως κατανέμω και στο κομμάτι της μουσικής παραγωγής, το οποίο απαιτεί εξίσου αφοσίωση.

Όσον αφορά τους δικούς μου ανθρώπους, οι ίδιοι κατανοήσαν την ανάγκη μου. Εξάλλου, δεν υπήρχε και ποτέ η επιβολή απόψεων σε θέματα που αφορούσαν τη δική μου ζωή. Αυτό πιστεύω είναι και το υγιές.

Πόσα χρόνια πέρασαν από τότε που απασχολείσαι μόνο ως DJ; Ποια είδη μουσικής προτιμάς και πού μπορεί κάποιος να ακούσει τη μουσική σου; Ποιους στόχους έχεις βάλει ως DJ;

Ασχολούμαι με το Djing αποκλειστικά από τότε που τελείωσα τις σπουδές. Παίζω ηλεκτρονική μουσική, house συγκεκριμένα χρησιμοποιώντας τον όρο ως umbrella term (σ.σ. όρος που περιλαμβάνει διάφορα υποείδη ή στυλ μουσικής). Τα set μου έχουν αρκετές επιρροές (tech house, afro tech) και στοχεύουν κυρίως στο συναίσθημα του κόσμου με τρόπο τέτοιο ώστε παράλληλα όλοι να διασκεδάζουν στο μέγιστο.

Στην Κύπρο, όσο βρίσκομαι, παίζω σε μέρη που πράγματι χαίρομαι για τις συνεργασίες που υπάρχουν. Όπως το Kesh Club στη Λεμεσό, το Tulum Beach Bar στον Πρωτάρα, το Zester στη Λεμεσό, το Αnais στο City of Dreams, όπως και σε αρκετά άλλα. Το φετινό καλοκαίρι ήταν πράγματι ιδιαίτερα ζωντανό.

Όσον αφορά τους στόχους είναι πολλοί. Το να συνεχίσω να επικοινωνώ τη μουσική μου στον κόσμο με κάθε τρόπο και κάθε μέσο είναι ο κυριότερος. Ο μεγαλύτερος βέβαια όλων, τόσο σε επαγγελματικό, όσο και προσωπικό επίπεδο είναι η συνεχόμενη εξέλιξη.

Εκτός από το γεγονός ότι έχεις αφήσει στην άκρη μια σίγουρη δουλειά, το γεγονός ότι είσαι γυναίκα – με δεδομένο ότι οι περισσότεροι στο χώρο των DJ είναι άνδρες- σε δυσκόλεψε καθόλου;

Πράγματι σε Κύπρο και Ελλάδα τουλάχιστον ο κλάδος είναι ακόμη αρκετά ανδροκρατούμενος. Ευτυχώς τα πράγματα αλλάζουν, οπότε όλο και περισσότερες γυναίκες εμπλέκονται στο σκηνικό.

Δεν θα κρύψω ότι υπήρξαν φορές που δέχτηκα συμπεριφορές με υποβόσκουσα υποτίμηση, όμως εννοείται πως έπραξα ανάλογα. Όπως κάθε γυναικά που χρειάζεται να στέκεται στο ύψος της σε συμπλεγματικές αντιδράσεις.

Παράλληλα όμως, έχω να πω ότι σιγά σιγά περνάμε σε μια νέα εποχή, όπου οι ευκαιρίες δίνονται βάσει των ικανοτήτων και όχι βάσει φύλου. Σε αυτό το πλαίσιο γνωρίζω και εγώ ανθρώπους του χώρου που για αυτούς σημασία έχει η καθαρή αγάπη για αυτό που κάνουμε και τίποτα παραπάνω.

Θεωρείς πως υπάρχει μέλλον στον χώρο αυτό; Αν ναι, γιατί;

Η μουσική είναι μουσική. Δεν θα σταματήσει ποτέ. Είναι αέναη. Ακόμη και τότε με την καραντίνα, οπού όλα σταμάτησαν και που κανείς δεν έβγαινε έξω, γεννήθηκαν τόσα και τόσα αριστουργήματα. Αμβλύνθηκε η ανάγκη για διασκέδαση.

Σήμερα περνάμε σε μια άλλη φάση. Ο οικονομικός παράγοντας είναι αρκετά ισχυρός, συνεπώς ο κόσμος θα σκεφτεί διπλά τις επιλογές του.

Παρόλα αυτά είμαι αισιόδοξη και σιγουρά όχι αιθεροβάμων, καθώς όσο ο κόσμος εξελίσσεται και καλλιεργείται- η ανάγκη για νέα ερεθίσματα θα παραμένει πάντα ενεργή. Ως καλλιτέχνες, οφείλουμε να προσφέρουμε στο κοινό εμπνευσμένες προτάσεις και κυρίως να μην επαναλαμβανόμαστε.

Εάν στο μέλλον τα πράγματα δεν πάνε όπως τα σχεδίασες, θα σκεφτόσουν να εξασκήσεις επαγγελματικά την Ιατρική;

Για τίποτα δεν μπορούμε να είμαστε απολυτοί ή σίγουροι. Όχι μόνο οι στόχοι αλλά και οι ανάγκες αλλάζουν μέρα με τη μέρα. Οπότε, το μόνο σίγουρο που μπορώ να πω, είναι ότι εστιάζω στο τώρα και παράλληλα δεν απορρίπτω τίποτα.

Ποια συμβουλή θα έδινες σε κάποιο που επιθυμεί να κάνει το χόμπι του επάγγελμα;

Αυτό που θα έλεγα γενικά είναι να βρει κανείς το θάρρος να έρθεις αντιμέτωπος με τον εαυτό σου και να κατανοήσει αν αυτό που κάνει, η καθημερινότητά του, η ρουτίνα και η δουλειά του -οποία και αν είναι αυτή- τον γεμίζει ολοκληρωτικά, και νιώθει πραγματικά ευτυχής σε αυτό. Αν η απάντηση είναι «ναι» τότε πολύ καλώς, αν πάλι είναι «όχι», τότε ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσει. Εξάλλου, γιατί στην τελική να μένει αυτό το «αν» αναπάντητο;

Τι ετοιμάζεις αυτό το διάστημα;

Αυτό το διάστημα θα συμμετάσχω σε μερικά μεγαλύτερα events, για τα οποία ανυπομονώ ιδιαίτερα, κυρίως όταν οι συνεργασίες κινούνται με σεβασμό και εξελίσσονται όμορφα. Παράλληλα, το φθινόπωρο θα με βρει μεταξύ Αθήνας και Κύπρου για αρκετά sets όπως και λίγο περισσότερο συγκεντρωμένη στο κομμάτι της μουσικής παραγωγής, το οποίο βρισκω ιδιαίτερα δημιουργικό. Προγραμματισμός πάντα υπάρχει όπως και όμορφη ανυπομονησία για όλα αυτά που πρόκειται να έρθουν.


Instagram: Dj Andrea

Youtube: ANDREA

Music: Andrea